Regelmatig vertel ik hier over mijn ervaringen als jurist. Door een vergelijking te maken met beeldende kunst probeer ik een juridisch of maatschappelijk thema 'tot leven te laten komen'. Danielle Kikken
Klassiek ballet vind ik prachtig. Ik hou van het elegante, de tutu’s, de spitzen, de romantische pastelachtige sfeer. Maar ook van de grote fysieke kracht van de dansers en de manier waarop zij hun emotie overdragen. Het lijkt als het ware als vanzelf te gaan. Uit zeer bescheiden eigen ervaring weet ik beter.
Met dit laatste worden de Vlaamse wandtapijten bedoeld, geweven in de Middeleeuwen en vroege Renaissance. De meestal machtige eigenaren, zoals vorsten en landheren, lieten ze op bestelling maken bij de beste wevers. De wandtapijten beeldden verhalen uit over de heldentocht van hun eigenaar of gaven moraliserende vertellingen uit de Bijbel weer. Door de afbeeldingen kon iedereen de boodschap op een snelle en eenvoudige manier tot zich nemen. Vaak werd een meerdelige set besteld. Elk tapijt bevatte dan een onderdeel van de vertelling.
De afgelopen periode heb ik op verschillende niveaus te maken gekregen met het thema samenwerken en samenwerkingsvormen. Ik vind het een mooi item om een keer te belichten.
De menselijke maat in de zorg. Ik zie het onderwerp voorbijkomen in het nieuws en op social media. Maar wat betekent het? Als antwoord wordt gegeven de zorg moet menselijk worden? Oké, en wat houdt dat dan in? Op basis van juridische know-how en werkervaring kan ik hierover een inhoudelijke visie formuleren. Maar wat ik wel eens vergeet - vanwege de waan van de dag, werk dat roept, artikelen die gelezen moeten worden - is mijn persoonlijke menselijke maat. Voor wie doe ik eigenlijk dit werk en waarom? Waarom draag ik de zorg zo’n warm hart toe?
Voor alle duidelijkheid, de titel van deze bijdrage betekent niet dat ik minder regels in de zorg als toekomstmuziek beschouw. In tegendeel, ik benader het onderwerp vooruitstrevend aan de hand van enkele kenmerken van het Italiaans futurisme. Het futurisme is een (kunst)stroming ontstaan aan het begin van de 20e eeuw. Het stond voor het afstand nemen van de tradities uit de 19e eeuw. De eigen tijd werd verheerlijkt (destijds snelheid, elektriciteit, machines en auto’s) en de blik was op de toekomst gericht. Een minder veelbelovend kenmerk van het futurisme was het oorlogsenthousiasme, ook een manier om tot verandering te komen, zo was de gedachte... Dit aspect laat ik, zoals u ongetwijfeld zult begrijpen, buiten deze bijdrage.
Mijn belangstelling voor het leggen van een verband tussen een juridisch thema en een kunstwerk leidt dit keer naar Jackson Pollock (1912-1956). In het bijzonder naar zijn ‘dripping’- techniek.De afgelopen periode heb ik een mooie opdracht verricht in het kader van de zorginkoop Zorgverzekeringswet 2018. Het betrof een analyse van inkoopdocumenten en modelovereenkomsten van een aantal zorgverzekeraars op het gebied van de wijkverpleging, het eerstelijnsverblijf en de geriatrische revalidatiezorg.Op het eerste oog lijkt een overeenkomst tussen dit inkoopbeleid en Pollock ver te zoeken, maar toch is het zijn stijl die bij mij opkwam tijdens de analyse.
Juridische kost kan taai zijn. Bij de verduidelijking van een onderwerp maak ik graag een uitstapje naar de schilderkunst. Voor mij kunnen de afbeelding, gebruikte kleuren en technieken in een schilderij inzicht en duidelijkheid geven in een vraagstuk waar ik in mijn advieswerk mee te maken krijg. Dit geldt ook voor big data in de zorg.
Het zijn van een goed vertegenwoordiger is een wettelijke plicht neergelegd in 7:465 lid 5 van de Wgbo. Dit brengt met zich mee dat de vertegenwoordiger de patiënt zo veel mogelijk moet blijven betrekken bij het nemen van beslissingen. Daartegenover staat dat de vertegenwoordiger voor het uitoefenen van zijn taak onder meer inzagerecht heeft in het medisch dossier.
Een jurist kan op afstand zijn steentje bijdragen aan het concrete werk van de hulpverlener in een zorginstelling. Vraagstukken op het gebied van vertegenwoordigerschap zijn daar een goed voorbeeld van. Het thema wordt hierna behandeld in relatie tot meerderjarige patiënten en beschrijft het algemeen juridische kader. Voor patiënt kan ook cliënt worden gelezen.
Nee, absoluut niet! De zorgsector biedt voor een jurist juist heel veel mogelijkheden. Ik heb bij meerdere organisaties in de zorg gewerkt, maar ik kan met recht zeggen dat mijn huidige rol als jurist in een zorginstelling de meest veelzijdige en complexe functie is die ik tot nog toe heb vervuld.